UMUR TALU "Askere almak... Askere yazılmak " - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**Ertuğrul ÖZGÜL** · 05-15-2009, 08:28

Birkaç gün önce İngiliz Times gazetesi, biraz da müjdeyle karışık, bir haber verdi:
"İngiltere'de askere yazılanlarda ciddi artış".
Türkiye'de bu haberi "okuma" nın bir zorluğu var.
Sistem farklı! Birinde "askere alma" devletin iradesi, "vatandaşlık görevi" ve "zorunlu" iken, hatta yaygın deyişle "herkes asker doğar" iken; diğerinde "mektepli meslekten askerler" dışında, çok büyük ölçüde (ve olağanüstü dönemler dışında) "vatandaşın iradesi", başvurusu, tercihi, o gün için mesleki, profesyonel tercihi.

Tam kuvvet
Nitekim, Times'ın haberi aslında şöyle:
"Ekonomik kriz yüzünden askere yazılanlarda ciddi artış".
Gazetenin tam başlığı şu: "Binlerce insan, krizi atlatmak için orduya katılıyor."
İşsiz kalma, iş bulma umudunun azalması sonucu daha çok sayıda İngiliz genç "orduya başvurmuş."
Başvuranların sayısı geçen yıla göre yüzde 14 arttığı gibi, başka işlerde çalışmak üzere ordudan ayrılanların sayısı da yüzde 8.3 daha az olmuş.
Gazete, "bu gidişle", İngiltere Kara Kuvvetleri'nin, "full strength" yani "tam kuvvet" hedefine 2011'de ulaşacağını yazıyor.
Eski bir imparatorluk ve büyük sömürgeci olan, hâlâ sömürge bakiyeleri bulunan, sanırım Afganistan ve Irak işgallerine katılan, nüfusu 60 milyon olan, silah altına alınabileceklerin sayısı 20 milyon dolayında denen İngiltere'de "tam kuvvet" hedefi şu:
101 bin 790 asker.
(Sanırım Silahlı Kuvvetler'in toplam personel sayısı da 195 bin kadar.)
Açık 2 bin 500 asker kadar kalmış!

Meslek
Times, askere başvuruların Afganistan'da ölümlerin artmasına rağmen olduğuna da dikkat çekiyor ama sonra diyor ki, "Askere başvuran herkes zaten savaş alanına gitmiyor... Çünkü kimileri de profesyonel olarak mesleklerini, mesela aşçılık, berberlik yapıyor."

Şartlar
Karşılaştırmalar her zaman mantıklı, manalı olmayabilir.
Her ülkenin, devletin şartları farklı olabilir.
Bazılarının "dört bir yanı denizlerle" değil, yani denizleri olsa bile, "dört bir yanı düşmanlarla çevrili" de olabilir yahut hep öyle görülebilir.
"Asker millet" de olabilirsiniz; dünyada "liberal ayaklanma" finansörü olarak bilinen spekülatör Soros' un buyurduğu üzre, "En iyi ihraç malınız askeriniz" diye de görülebilirsiniz.
"Cumhuriyeti kuran ordu" da olabilirsiniz; "NATO'nun ileri karakolu" da.
Dünyanın en büyük ordularından biri olmakla gurur da duyabilirsiniz; bu ordunuzla ABD üssünde onca nükleer bombaya sessizce arazi sağlamayı sessizce geçiştirebilirsiniz de.
Cumhuriyete, demokrasiye, hukuk devletine bağlı da olabilirsiniz; birkaç darbe yapmış da olabilirsiniz.
Bunlar tabii "her ülkenin kendi şartları"na girer.

Ne?
Lakin, geçmişe göre biraz azalsa da, 600 bine yakın bir mevcutla, hepsi sizden daha çok nüfuslu, en az beşi çok daha varlıklı yedi ülke ardından dünyanın en kalabalık 8'inci Silahlı Kuvvetleri iseniz;
"Mecburi askerlik" gibi bir kaynağınız varsa...
"Terör ve terörle mücadele" yüzünden asker ihtiyacınız olduğunu söylüyor, açığınız bulunduğunu vurguluyor iseniz...
Evlatlarını "seve seve" de, öpüp koklayıp helalleşerek de askere yollayan, kara haber geldi mi tevekkülle cenazesini kaldıranlara da açıklama borçlusunuzdur:
Askerlerin kaçta kaçı hakikaten askerlik yapıyor?
Kantinlerde, kamplarda, gazinolarda, misafirhanelerde, "eğitim tesisleri"nde, geri hizmetlerde, özel hizmetlerde çalıştırılanların sayısı ne?
Torpilli veya açıkça angarya işlerde çalıştırılan askerlerin niteliği ne?

Bağlı
Daha önce bu minvaldeki bir yazıya gelmiş çok sayıda mektuptan biriyle bitireyim:
"Umur Bey, sizi tebrik ederim. Ben piyade tabur direk destek takımı komutanı astsubaydım. Üç er ile bir tabur tank yürütmeye çalışırken her subayın peşinde bir haberci asker dolaşır. En verimli, en tecrübeli yaşımda emekli oldum. Derdimizi kimseye anlatamadık ki."
Bu konular hiç konuşulmayacak, tartışılmayacak, sorgulanmayacaksa...
Sadece Genelkurmay değil; Meclis, hükümet, muhalefet, medya, sivil toplum örgütleri suspus kalacaksa...
İstediğiniz kadar "cumhuriyet, demokrasi ve hukuk devletine bağlı" olun...
Sonuçta, "cumhuriyet, demokrasi ve hukuk devleti"ni "bağlı" tutmuş olursunuz!
Not: "Kantin" deyince, bir "askeri mektup" daha. Genelkurmay'ın, hükümetin, Cemiyet'in ilgisine: "Eşim astsubay. Yazılarınızı ailece takip ediyoruz. Bunun için her sabah gazetenizi alıyoruz. Lojmanlarda oturuyoruz. Ancak gazetenizin ... lojman kantininde satılması yasaklandı. Bu olaydan sonra özellikle her gün dışarı çıkıp iki gazete alıyorum. Demokratlığınıza, cesaretinize, kaleminize kuvvet. Yaşasın hür, eşit ve temiz toplum."
İş; akreditasyon gevşetilmesi, kimimizin nihayet Genelkurmay tarafından davet edilince huzura ermesiyle bitmiyor yani!

sabah

05-15-2009, 08:28	#1
Kullanıcı Adı Ertuğrul ÖZGÜL	UMUR TALU "Askere almak... Askere yazılmak " Birkaç gün önce İngiliz Times gazetesi, biraz da müjdeyle karışık, bir haber verdi: "İngiltere'de askere yazılanlarda ciddi artış". Türkiye'de bu haberi "okuma" nın bir zorluğu var. Sistem farklı! Birinde "askere alma" devletin iradesi, "vatandaşlık görevi" ve "zorunlu" iken, hatta yaygın deyişle "herkes asker doğar" iken; diğerinde "mektepli meslekten askerler" dışında, çok büyük ölçüde (ve olağanüstü dönemler dışında) "vatandaşın iradesi", başvurusu, tercihi, o gün için mesleki, profesyonel tercihi. Tam kuvvet Nitekim, Times'ın haberi aslında şöyle: "Ekonomik kriz yüzünden askere yazılanlarda ciddi artış". Gazetenin tam başlığı şu: "Binlerce insan, krizi atlatmak için orduya katılıyor." İşsiz kalma, iş bulma umudunun azalması sonucu daha çok sayıda İngiliz genç "orduya başvurmuş." Başvuranların sayısı geçen yıla göre yüzde 14 arttığı gibi, başka işlerde çalışmak üzere ordudan ayrılanların sayısı da yüzde 8.3 daha az olmuş. Gazete, "bu gidişle", İngiltere Kara Kuvvetleri'nin, "full strength" yani "tam kuvvet" hedefine 2011'de ulaşacağını yazıyor. Eski bir imparatorluk ve büyük sömürgeci olan, hâlâ sömürge bakiyeleri bulunan, sanırım Afganistan ve Irak işgallerine katılan, nüfusu 60 milyon olan, silah altına alınabileceklerin sayısı 20 milyon dolayında denen İngiltere'de "tam kuvvet" hedefi şu: 101 bin 790 asker. (Sanırım Silahlı Kuvvetler'in toplam personel sayısı da 195 bin kadar.) Açık 2 bin 500 asker kadar kalmış! Meslek Times, askere başvuruların Afganistan'da ölümlerin artmasına rağmen olduğuna da dikkat çekiyor ama sonra diyor ki, "Askere başvuran herkes zaten savaş alanına gitmiyor... Çünkü kimileri de profesyonel olarak mesleklerini, mesela aşçılık, berberlik yapıyor." Şartlar Karşılaştırmalar her zaman mantıklı, manalı olmayabilir. Her ülkenin, devletin şartları farklı olabilir. Bazılarının "dört bir yanı denizlerle" değil, yani denizleri olsa bile, "dört bir yanı düşmanlarla çevrili" de olabilir yahut hep öyle görülebilir. "Asker millet" de olabilirsiniz; dünyada "liberal ayaklanma" finansörü olarak bilinen spekülatör Soros' un buyurduğu üzre, "En iyi ihraç malınız askeriniz" diye de görülebilirsiniz. "Cumhuriyeti kuran ordu" da olabilirsiniz; "NATO'nun ileri karakolu" da. Dünyanın en büyük ordularından biri olmakla gurur da duyabilirsiniz; bu ordunuzla ABD üssünde onca nükleer bombaya sessizce arazi sağlamayı sessizce geçiştirebilirsiniz de. Cumhuriyete, demokrasiye, hukuk devletine bağlı da olabilirsiniz; birkaç darbe yapmış da olabilirsiniz. Bunlar tabii "her ülkenin kendi şartları"na girer. Ne? Lakin, geçmişe göre biraz azalsa da, 600 bine yakın bir mevcutla, hepsi sizden daha çok nüfuslu, en az beşi çok daha varlıklı yedi ülke ardından dünyanın en kalabalık 8'inci Silahlı Kuvvetleri iseniz; "Mecburi askerlik" gibi bir kaynağınız varsa... "Terör ve terörle mücadele" yüzünden asker ihtiyacınız olduğunu söylüyor, açığınız bulunduğunu vurguluyor iseniz... Evlatlarını "seve seve" de, öpüp koklayıp helalleşerek de askere yollayan, kara haber geldi mi tevekkülle cenazesini kaldıranlara da açıklama borçlusunuzdur: Askerlerin kaçta kaçı hakikaten askerlik yapıyor? Kantinlerde, kamplarda, gazinolarda, misafirhanelerde, "eğitim tesisleri"nde, geri hizmetlerde, özel hizmetlerde çalıştırılanların sayısı ne? Torpilli veya açıkça angarya işlerde çalıştırılan askerlerin niteliği ne? Bağlı Daha önce bu minvaldeki bir yazıya gelmiş çok sayıda mektuptan biriyle bitireyim: "Umur Bey, sizi tebrik ederim. Ben piyade tabur direk destek takımı komutanı astsubaydım. Üç er ile bir tabur tank yürütmeye çalışırken her subayın peşinde bir haberci asker dolaşır. En verimli, en tecrübeli yaşımda emekli oldum. Derdimizi kimseye anlatamadık ki." Bu konular hiç konuşulmayacak, tartışılmayacak, sorgulanmayacaksa... Sadece Genelkurmay değil; Meclis, hükümet, muhalefet, medya, sivil toplum örgütleri suspus kalacaksa... İstediğiniz kadar "cumhuriyet, demokrasi ve hukuk devletine bağlı" olun... Sonuçta, "cumhuriyet, demokrasi ve hukuk devleti"ni "bağlı" tutmuş olursunuz! Not: "Kantin" deyince, bir "askeri mektup" daha. Genelkurmay'ın, hükümetin, Cemiyet'in ilgisine: "Eşim astsubay. Yazılarınızı ailece takip ediyoruz. Bunun için her sabah gazetenizi alıyoruz. Lojmanlarda oturuyoruz. Ancak gazetenizin ... lojman kantininde satılması yasaklandı. Bu olaydan sonra özellikle her gün dışarı çıkıp iki gazete alıyorum. Demokratlığınıza, cesaretinize, kaleminize kuvvet. Yaşasın hür, eşit ve temiz toplum." İş; akreditasyon gevşetilmesi, kimimizin nihayet Genelkurmay tarafından davet edilince huzura ermesiyle bitmiyor yani! sabah

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)