![]() |
#1 |
![]() Yürek yine yareler içinde... Kan damıtırken an ve an deli yüreğim, gözyaşlarım yangınlarıma nar olma peşinde... Geceler mi uzayan iyiden iyiye Yoksa hüzün karası gözlerim mi ferini kaybetti bunca hengame içinde... Aylardan Haziran'mış,öyle diyor duyduğum sesler Bu fırtına bu kar boranda neyin nesi o zaman..?? Güneşi mi hangi ufuklarda kaybettimde benim ufuklarım karardı Yağmurlarım hangi vahalara aldandı da tüm yeşillerimi çöller kapladı Hangi semalarda kaldı da gökkuşağım Tüm renklerim umarsızca bir fırça darbesiyle, siyaha döndü... Bu çığlıklarım,bu feryatlarım,bunca sızım varken ,dost bildiklerim hangi kervanlarla uzaklara göçtü... Yusuf'un atıldığı kuyular karanlık mıydı bu kadar Bunca acımasız mıydı onu o kuyuda yalnız bırakanlar..?? Peki ya ne kadar engin bir merhametteydi onu o kuyudan kurtaranlar... Bunca soru,bunca acı fazlaydı bu yüreğe Bu çıkmazlar da çıkar yol bulmak adına Umut güneşini yükseltmek , Bu feryat figana bir yankı bulmak , Avare yüreğe çöller içinde bir umman bulmak adına Bunca sızı fazlaydı bu çaresiz yüreğe...! Renksizlik içinde renk,uzayan gölgelerde ışık Ve bu feryada karşılık bir sada mıydı istediğim...? Dost bir yürek,samimi bir el miydi beklediğim... Şimşeklerden ışık çıkarmayı, Gök gürültüsünde beste beste bir ilahi yankı bulmayı Güneşin battığı an ufukları dua ile aydınlatmayı, Uzakları yakın,yürekleri dost kılmayı Ve en önemliside ebediyete uzanacak bir ses, Yürek kubbelerinde baki kalacak bir Hoş Sada bırakmayı Öğretecek bir mavi yürekti beklenen... İstanbul yalınlığında bir gecede güneşim yeniden belirdi ufuklarımda Bir şair ilk nefesini aldı ve ilk mısrasını yüreğinden kopardı... Feryatlar vardı o ana dek duyulması istenen Yürekten yükselen bülbülün feryadına eş bir besteydi artık Yangınlara su,çölleşen iklimlere su indi o sada ile... Gözlerde fer aramaya ne hacet yürekler vardı görmeden seven... Gökkuşağı çıkmasada semalarımızda binbir renk dualar vardı semalarca uzanan... Bir Hoş Sada,bir mavi yürekti baharı taşıyan iklimden iklime.. Yağmur yağmur yürekleri goncalandıran Gül kokusunu diyardan diyara yayan Güle dönmüş,bülbül feryadını taşıyan bir yürekti... İşte aylardan Haziran,mevsim çiçek çiçek Bu kaçıncı yürek yankısı, Bu kaçıncı umut ,kaçıncı söz yürekte yankılanan Bu kaçıncı sevgidir bilinmez artık... Bunca bilinmezlikler içinde,kışlarımızı bahar,yüreklerimizdeki narı gül eyleyen Hoş bir Sada'dır duadan,yürekten içre her dem var olan...
![]() |
|
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|