ben diyorum ki ona kül olayım kerem gibi yana yana
ben yanmasam, sen yanmasan, biz yanmasak
nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa...

toprağa hayat verir, sevdamızın bereketi
seni ölecek kadar çok sevdik yurdum
dinsin artık gözünün yaşı
hayatı yudum yudum içiyorduk
yürüyorduk aydınlığa
sana kalkan elleri durdurmak için
katıldık açlık kervanına
yansak kavrulsak alevin kızgınlığında
dilimizde aynı şarkılar
seni sevecek kadar çok öldük halkım, mahpuslarda...
yollarda kalabalık içinde yürüyor menziline
güllerin genci tazesi yüreği kor bir volkan
düşleri vardır her dem tazedir, çağlayıp coşar içinde
yol boyu mırıldanır bir şarkı, içinde mahpusluğun sızısı
meşale gibi yanan bedenleri, düşünür nazlı fidanı
bir canım vardır direnip yaşar
bir canım vardır savaşçı -tutsaktır bir
canım var hıncıyla çatlar gök
bir canım var mahpuslarda yanar
özgürlük uğruna feda bu can halkıma, vatanıma
gözleri görmez kimseyi içinde dinmez fırtına
gözü yaşlı kalmış analar onlara canım feda
zulme susarsa ne yaşar bu can
adalet yoksa hayat ne
kolları bağlanmış halkın, direnmek yasaktır bize
tutuşur duvarlar ardında açlığa direnen canlar
zulme susarsa ne yaşar bu can
adalet yoksa hayat ne

VASİYET

Yoldaşlar, nasip olmazsa görmek o günü,
ölürsem kurtuluştan önce yani,
alıp götürün
Anadolu'da bir köy mezarlığına gömün beni.

Hasan beyin vurdurduğu
ırgat Osman yatsın bir yanımda
ve çavdarın dibinde toprağa çocuklayıp
kırkı çıkmadan ölen şehit Ayşe öbür yanımda.

Traktörlerle türküler geçsin altbaşından mezarlığın,
seher aydınlığında taze insan, yanık benzin kokusu,
tarlalar orta malı, kanallarda su,
ne kuraklık, ne candarma korkusu.

Biz bu türküleri elbette işitecek değiliz,
toprağın altında yatar upuzun,
çürür kara dallar gibi ölüler,
toprağın altında sağır, kör, dilsiz.

Ama bu türküleri söylemişim ben
daha onlar düzülmeden,
duymuşum yanık benzin kokusunu
traktörlerin resmi bile çizilmeden.

Benim sessiz komşulara gelince,
şehit Ayşe'yle ırgat Osman
çektiler büyük hasreti sağlıklarında
belki de farkında bile olmadan.

Yoldaşlar, ölürsem o günden önce yani,
- öyle gibi de görünüyor -
Anadolu'da bir köy mezarlığına gömün beni
ve de uyarına gelirse,
tepemde bir de çınar olursa
taş maş da istemez hani...


1953, 27 Nisan
Barviha Sanatoryumu

[i]NAZIM HİKMET'İ FİKRİ YÖNDEN SEVMEME İMKAN YOK ZATEN.AMA BU OLAYLARA 'ŞİİR' GÖZLÜĞÜYLE BAKMAMA ENGEL OLAMAZ.BEN KENDİ MENFAATLERİNDEN,İDEOLOJİLERİNDEN BAĞIMSIZ OLARAK EDEBİ ESERLERE BAKARIM.BU YÖNDEN BAKINCA NAZIM HİKMET'İN GÜZEL ŞİİRLERİ VAR TABİİ...
EEE BİRAZ NAZIM HİKMET OKUYAN HERKES BİLİR Kİ
KİMİ İNSANLAR ÇİÇEKLERİN BALIKLARIN İSMİNİ BİLİRKEN..EZBERE SAYARKEN YILDIZLARIN ADINI;İŞTE ACILARI BİLEN,HASRETLERİ EZBERE SAYABİLENE ŞAİR DENİR!!!BU YÖNDEN NAZIM HİKMET MEALİNİ VERDİĞİM MALUM DİZELERİNDE KENDİSİNİN ŞAİRLİĞİNİ TESCİLLEMİŞTİR...SELAMLAR!!!