takva_gül
01-14-2008, 16:43
http://img142.imageshack.us/img142/3738/adszjw6xy2.jpg
Yaralıyım...
Bazen acısını yüreğine saklamış
Nereye gittiğini bile bilmeyen
Ağlamaktan önünü görmekte zorlanan
Bir kuş gibi uçarken semada
Dikenlerin içine savurur esen hırçın rüzgar beni...
Her yerim kanar, acır...
Bağırırım bana yardım edin diye
Kimse yardım etmez
Bir sen varken yardım edecek bu yaralıya
Sende yoksun işte yanımda
Yoksun yanımda işte
Yaralıyım...
http://img176.imageshack.us/img176/4044/kumzg4hy5.jpg
Yalnızım...
Bazen yürürken tek başıma İstanbul sokaklarında
Papatyalar ilişir gözlerime yol kenarlarında
Bırakırım yürümeyi otururum papatyaların yanına...
"Bu güzel günde sen neden yalnız yürüyorsun" der papatya...
Hüzne boğulur bir anda yüreğim
O üzülmesin diye ağlamam belki ama
Kalbim kanarda öyle ağlarım...
"Ben yalnız değilim sen varsın ya papatya" derim, geçiştiririm konuyu...
Kaç vakit daha dayanır bu yüreğim bilinmez böyle geçiştirmelere...
Papatya konuşmaya devam eder:
"Şu nazlı nazlı yağan yağmurların aşığıyım ben... O da beni çok sever.
Beni hiç incitmez. Ebruli bir buse gibi dokunur yapraklarıma.
Sevgi dolu sözler söyler hep bana, bende ona söylerim.
Beni yalnız bırakmamak için yaprağımın bir köşesinde öylece beni seyreder.
Bende onu tabiki..
Bazen ayırsada bizi soğuk ve hırçın rüzgarlar asla vazgeçmem ondan...
Elbet birgün dönecektir. Bilirim ve böyle severim işte..." der papatya...
Allahım!
Ne kudretli bir sevgidir bu...
Zorluklar ayırsada vazgeçilmeyen bir sevgi...
Bu papatyanın tükenmeyen sevgisini nasip et bana.
Bir ömür boyunca ayırmasın zorluklar
Parçalamasın sevgimi, aşkımı...
Usulca kalkarım papatyaya veda ederek.
Bir papatya bile yaşıyor işte aşkını yağmur damlasıyla
Vazgeçmiyor hiçbir zaman ayırsada rüzgar
Tükenmeyen umuduyla...
Ben ise seni görmeden sevmişken
Bir sen varken yardım edecek bu yaralıya
Sende yoksun işte yanımda
Yoksun yanımda işte
Yalnızım...
http://img257.imageshack.us/img257/1663/sebnemkolikuy1.gif
Mutsuzum...
Raflarda duran, sadece bir dokunuşa hasret yaşayan tozlu kitaplar gibi
Mutsuzum...
Bazen geceleri ağlamaktan bitap düştüğüm zaman
Yaktığım şöminemin o çıtırtılı sesi eşliğinde
Odamda yanan bitmeye az kalmış,
Etrafını bile aydınlatmakta güçlük çeken bir mum gibiyim...
Mutsuzum...
Bir sen varken yardım edecek bu yaralıya
Sende yoksun işte yanımda
Yoksun yanımda işte
Mutsuzum...
Yaralıyım...
Bazen acısını yüreğine saklamış
Nereye gittiğini bile bilmeyen
Ağlamaktan önünü görmekte zorlanan
Bir kuş gibi uçarken semada
Dikenlerin içine savurur esen hırçın rüzgar beni...
Her yerim kanar, acır...
Bağırırım bana yardım edin diye
Kimse yardım etmez
Bir sen varken yardım edecek bu yaralıya
Sende yoksun işte yanımda
Yoksun yanımda işte
Yaralıyım...
http://img176.imageshack.us/img176/4044/kumzg4hy5.jpg
Yalnızım...
Bazen yürürken tek başıma İstanbul sokaklarında
Papatyalar ilişir gözlerime yol kenarlarında
Bırakırım yürümeyi otururum papatyaların yanına...
"Bu güzel günde sen neden yalnız yürüyorsun" der papatya...
Hüzne boğulur bir anda yüreğim
O üzülmesin diye ağlamam belki ama
Kalbim kanarda öyle ağlarım...
"Ben yalnız değilim sen varsın ya papatya" derim, geçiştiririm konuyu...
Kaç vakit daha dayanır bu yüreğim bilinmez böyle geçiştirmelere...
Papatya konuşmaya devam eder:
"Şu nazlı nazlı yağan yağmurların aşığıyım ben... O da beni çok sever.
Beni hiç incitmez. Ebruli bir buse gibi dokunur yapraklarıma.
Sevgi dolu sözler söyler hep bana, bende ona söylerim.
Beni yalnız bırakmamak için yaprağımın bir köşesinde öylece beni seyreder.
Bende onu tabiki..
Bazen ayırsada bizi soğuk ve hırçın rüzgarlar asla vazgeçmem ondan...
Elbet birgün dönecektir. Bilirim ve böyle severim işte..." der papatya...
Allahım!
Ne kudretli bir sevgidir bu...
Zorluklar ayırsada vazgeçilmeyen bir sevgi...
Bu papatyanın tükenmeyen sevgisini nasip et bana.
Bir ömür boyunca ayırmasın zorluklar
Parçalamasın sevgimi, aşkımı...
Usulca kalkarım papatyaya veda ederek.
Bir papatya bile yaşıyor işte aşkını yağmur damlasıyla
Vazgeçmiyor hiçbir zaman ayırsada rüzgar
Tükenmeyen umuduyla...
Ben ise seni görmeden sevmişken
Bir sen varken yardım edecek bu yaralıya
Sende yoksun işte yanımda
Yoksun yanımda işte
Yalnızım...
http://img257.imageshack.us/img257/1663/sebnemkolikuy1.gif
Mutsuzum...
Raflarda duran, sadece bir dokunuşa hasret yaşayan tozlu kitaplar gibi
Mutsuzum...
Bazen geceleri ağlamaktan bitap düştüğüm zaman
Yaktığım şöminemin o çıtırtılı sesi eşliğinde
Odamda yanan bitmeye az kalmış,
Etrafını bile aydınlatmakta güçlük çeken bir mum gibiyim...
Mutsuzum...
Bir sen varken yardım edecek bu yaralıya
Sende yoksun işte yanımda
Yoksun yanımda işte
Mutsuzum...